‘De Mi Jardin’ By Jose Palma (1876-1903)

I came across this poem while being irritated that the last trip of the ferry boat going to Hulo Station left already, I had no choice but to take the LRT and MRT, and suffer from the buzzing crowd. And there, inside the train, I saw it, haunting and sad..

Me pide sampaguitas, no te envio

Porque al ir a cortarlas de la rama,

Senti temblar mis manos y mi pecho

       prensado por la lastima.

No quiero que padezcan esas flores,

Como padece, lejos de ti, mi alma;

No quiero que al contacto de mis manos,

          perezcan marachitadas.

Translation in Tagalog:

Humingi ka ng mga sampaguita...Di kita bibigyan,
Dahil nang puputulin ko na sa mga sanga'y
Nanginig ang aking kamay at ang dibdib ko'y
Nanikip dahil sa awa.

Ayokong magdusa ang mga bulaklak na iyon,
Gaya ng pagdurusa ng puso kong malayo sa iyo;
Ayokong sa sandaling hawakan ng aking kamay,

Iya'y malanta at mamatay.